Piep, piep, piep… mijn wekker gaat af en mijn eerste gedachten zijn: ‘O, Heer, help, het is nog veel te vroeg…’. De verleiding is groot om nog een keer op de snooze knop te drukken, maar ik (Carianne) doe het niet. 

Ik haal een paar keer diep adem en bid de woorden, zoals ik elke dag doe:
‘Vader, ik leg vandaag in Uw handen. Mijn leven behoort U toe. Laat me de goede keuzes maken en leid mij op de weg die U wilt dat ik ga vandaag.’ 

Ik pak mijn dagboekje erbij en lees de woorden van Gideon: ‘Toon je moed en bevrijd Israël, dat is mijn opdracht.’ En daar staat bij: ‘… Maar soms zullen de opdrachten vragen om moed, standvastigheid en volharding voor je de opdracht kunt voltooien. Weet dat Ik altijd aan je zijde ben.’ 

‘Ja, Heer, ik bid U voor die volharding, maar ook voor nieuwe energie en creativiteit en inspiratie…’

Het is nog vakantie. Dat wil zeggen de kínderen hebben nog vakantie, maar ik wil graag werken. Want ik heb een nieuw programma voor christen leiders in mijn hoofd wat ik héél graag wil schrijven en waar ik video’s voor wil maken. En ik werk thuis… Dus als ik iets geconcentreerd wil kunnen doen, zonder ‘mama, mama, mama’, dan moet ik gewoon vroeg mijn bed uit.

 Ik heb avondkinderen namelijk. Het nadeel is dat ze ’s avonds hun bed niet in te krijgen zijn en oneindig lang door kunnen gaan met van alles en nog wat, maar het voordeel is dat ze ook ontzettend goed uit kunnen slapen… en dat komt mij op dit moment erg goed uit. Maar het kost me wel wat, want als ik eerlijk ben, zou ik op dit moment ook nog wel graag in mijn bed liggen.

Je hebt altijd een keuze!

Mijn punt van vandaag is: ben jij bereid om offers te brengen? Ben jij bereid om vroeg je bed uit te gaan om iets af te maken? Ben jij bereid om je favoriete tv programma te missen om ‘de opdracht van de Heer’ te doen? Ben jij bereid om te gaan hardlopen als het regent, omdat je weet dat dit goed is voor je? Ben jij bereid om… 

Ik ben zeer bereid om te doen wat ik moet doen, ook al kost het me soms veel. Als de Heer iets in mijn hart fluistert, dan doe ik het. Simpelweg omdat ik geloof dat het ongelooflijk belangrijk is om Hem te gehoorzamen. Ik zou nooit meer dan vijfentwintig boeken hebben geschreven als ik gewoon had gedaan waar ik zin in had. Als ik al die uren extra had geslapen, of als ik ervoor had gekozen om films te kijken, of om van het ene programma naar het andere te zappen (als we überhaupt een televisie gehad zouden hebben, want die hebben we niet)… Nee, ik koos ervoor om te gaan zitten en te schrijven. 

Dus drie vragen voor jou vandaag: 

• Wat is Gods opdracht voor jou de komende tijd?
• Wat moet je daarvoor doen of juist laten om dit te kunnen uitvoeren?
• En vooral: ben je bereid om die offers te brengen?

Jij kiest! Jij kiest elke dag weer: ‘Doe ik wat goed is om te doen, of doe ik waar ik zin in heb?’ Soms is het goede ook iets waar je zin in hebt, maar vaak genoeg zijn het dingen waar je zin voor moet máken. Nee, ik heb niet altijd zin om te gaan zitten en te schrijven. Maar in het feit dat ik gehoorzaam ben aan wat God wil dat ik doe, merk ik ook dat vreugde en vrede mijn beloning zijn. En o ja, had ik al gezegd dat God me ook écht weer nieuwe energie geeft om het te kunnen doen? Gods Woord is waar: Hij is aan mijn zijde en laat me nooit in de steek, hoe moeilijk of zwaar de opdracht soms ook is. 

Dus: Stel niet uit, verzin geen excuses, maar geef gehoor aan Gods stem en dóe wat Hij van je vraagt om te doen!