DE DIEPTE IN OVER EMOTIES
Emoties in een rouwproces kunnen intens diep zijn, maar ook heel veranderlijk. Doordat emoties zo grillig zijn, hoor ik (Petra) in mijn praktijk regelmatig van mijn klanten dat ze het gevoel krijgen dat ze hun verstand aan het verliezen zijn. Het kan je zo onzeker maken, dat je je emoties het liefst uit de weg gaat. Inzicht in je emoties geeft je meer grip op je emoties. Ik deel graag de redenen die belemmerend werken bij het krijgen van grip op je emoties. Ook lees je hoe je hier een begin mee kunt maken als dit allemaal vreemd voor je is.
Emoties zijn als een fuut
Tijdens mijn vakantie heb ik veel tijd op het water doorgebracht. Mijn aandacht werd hierbij getrokken door een fuut. Hij dook behendig onder water om even compleet uit mijn gezichtsveld te verdwijnen. Terwijl ik het water afspeurde op zoek naar de fuut, zag ik dat hij veel verder weer opdook. Ik volgde hem een tijdje en zag hoe moeilijk het was om van tevoren te bepalen waar en wanneer hij weer zou opduiken.
Met onze emoties gaat het precies zo. Je kunt je emoties onderdrukken omdat ze te intens en te pijnlijk zijn. Ze lijken daarmee uit het zicht verdwenen; opluchting, je hebt er geen last meer van! De realiteit is echter dat ze hoe dan ook zullen opduiken. De grote vraag is alleen waar en wanneer.
Net als de fuut die uit het zicht verdwijnt om daarna weer onverwachts op te duiken, komen ook je emoties op een goed (of kwaad!) moment aan de oppervlakte. Onderdrukken van emoties helpt alleen voor de korte duur, maar ze komen terug wanneer het hun tijd is. En dat hoeft niet altijd samen te vallen met jouw timing van een geschikt moment!
Wil jij niet door je emoties overrompeld worden? Ga ze dan niet langer uit de weg. Richt je niet alleen op je buitenwereld, maar besteed aandacht aan je binnenwereld. Door onder ogen te zien wat zich onderhuids bij je afspeelt, voorkom je al een groot deel van de overrompeling. Ga niet alleen bezig met druk zijn (ja, dit ruikt naar vluchtgedrag!), maar sta ook stil om te beseffen welke emoties zich voordoen aan je binnenkant.
Krijg grip op je emoties
Grip (terug)krijgen op je emoties begint met het nemen van een besluit. Kies bewust om niet langer weg te lopen voor dat wat je niet onder ogen durft te zien. Maar plan tijd en rust in om ook dit deel van jezelf beter te leren kennen. Alleen dan kun je er grip op krijgen. Vermijden maakt je gevoelswereld tot een onbekende vijand die angst oproept. En die je telkens vermijdt zolang je de angst laat voortduren.
Je kunt op een ontspannen manier onderzoeken welke emoties er in je omgaan. Neem de tijd om in alle rust hier oog voor te krijgen. Zoek een geschikt moment of een mooie plek. Begin alleen met het observeren van je hart en de gevoelens die daarin voorkomen. Kijk of het je lukt een naam te geven aan het gevoel; voel je vooral boosheid over het verlies, angst voor de toekomst of verdriet om het gemis?
Als dit niet meteen lukt, is het ook oké. Complimenteer jezelf dat je het hebt geprobeerd en probeer het een volgende keer opnieuw. Oefening baart kunst, ook als het gaat om gevoelens! Hoe vaker je dit doet, hoe meer je gaat merken dat je zicht krijgt op je gevoel. Dat geeft je meer grip op je gevoelsleven en zo voorkom je dat het op een ongelegen moment opduikt in je leven.
En wie weet vind jij ook je stiltemoment aan het water, terwijl je naar de futen kijkt!:-) Welke inzichten heb je gekregen in deze stiltemomenten?
Wil je meer leren over de gevolgen van het niet onderkennen van rouw?
Ontdekken welke praktische strategieën je in staat stellen iemand bij te staan in een rouwproces?
Meld je dan aan voor het gratis webinar ‘Helpen toekomstperspectief te vinden na verlies’.
Boekentip
Dat zal ik jullie nooit aandoen – Petra Ferwerda
Dat zal ik jullie nooit aandoen, waren de woorden die Petra’s man in de weken voor zijn overlijden tegen haar had gezegd. Woorden die ze graag wilde geloven en die een houvast voor haar waren. Haar man heeft zich niet aan deze belofte kunnen houden en maakte op 5 april 1994 een eind aan zijn leven. Petra bleef achter met hun dochtertje van nog geen jaar oud.
Na jarenlang stilzwijgen komt Petra nu met haar verhaal naar buiten. Ze schrijft heel eerlijk en openhartig over haar verdriet, wanhoop en worsteling. Maar ook over haar zoektocht naar antwoorden en de hoop die ze uiteindelijk vond, zodat ze het leven weer kon oppakken.
‘Wat ik toen niet voor mogelijk hield, is toch gebeurd: ik ben weer een gelukkig mens.’
Het verhaal van Petra heeft mij (Carianne) diep in mijn hart geraakt. Ik vind het een absolute aanrader. Juist de pure manier waarop Petra de gewone gang van zaken beschreven heeft, kan veel mensen inzicht bieden in het proces wat vooraf kan gaan aan zelfdoding, evenals wat het daarna voor gevolgen heeft.