Soms is er geen ontkomen aan, je probeert weg te duiken of je gedachten ergens anders heen te leiden, maar het komt toch binnen. Door de radio of op tv in één of ander programma met zangers en zangeressen die elkaars liedjes zingen. Via jouw oren zo je gedachten in: Smartlappen! Van die makkelijke melodieën met sentimentele flut teksten die je zo mee neuriet, en ze blijven nog lang ‘hangen’ ook.

Veel mensen kennen deze zin; je hoeft me niet te zeggen dat ik van je houd, als je in mijn ogen kijkt zegt dat genoeg.

Betekent dit dat je dan maar niets meer hoeft te zeggen? Hier moet je het mee doen? Hoeveel cliënten spreek jij, mannen en vrouwen die deze tekst leven? Nooit, of bijna nooit zeggen dat je van die ander houdt, nee je hoeft alleen maar in de ogen te kijken.

Nu kan je hopelijk aan mijn ogen zien dat ik (Joshua) van mijn vrouw houd, maar ik weet hoe belangrijk het is om het tegen haar te zeggen: ‘Ik houd van je lief, ik zie je en waardeer je!’

In zijn boek Een jaar met Henri Nouwen zegt Nouwen: Iemands naaste worden, betekent dat je de afstand tussen jou en de ander overbrugt.

Waarom zou je tegen relaties en met name tegen jouw partner zeggen dat je van hen houdt? Zij of hij weet dat toch? Denk hier eens over na: waarom zou God jou willen horen bidden terwijl Hij alles van tevoren al weet?

Jezus heeft ons door het Onze Vader laten zien hoe we kunnen bidden tot God. Dit was alleen niet zijn eerste gebed. Wanneer Hij voor het eerst tot zijn hemelse Vader sprak, weten we niet. Maar de eerste keer dat er over zijn gebed geschreven wordt, is in Lukas 3:21. ‘Heel het volk liet zich dopen, en toen ook Jezus was gedoopt en hij aan het bidden was, werd de hemel geopend.’

Bidden zorgt voor een moment, het is alsof de tijd even stil staat als we biddend verschijnen voor de troon. Hij luistert, en Hij zegt; weet je dat de alles overtreffende grootheid van Mijn kracht aan jou is die gelooft? (Efeze 1:19)

Als jouw cliënten het echt lastig vinden om zichzelf bloot te geven in een liefdesverklaring als; ‘ik houd van jou’, dan vinden ze het waarschijnlijk ook heel moeilijk om zich hierin bloot te geven aan God de Vader. Als jouw hechting als kind moeizaam is geweest en je nooit ervaren hebt dat er mensen zijn die je echt onvoorwaardelijk liefhebben, is het heel moeilijk om liefde te geven, of te laten horen aan een ander.

Juist dan mogen we hen laten zien dat ze een focus verschuiving mogen maken: van zichzelf naar Jezus, zoals Henri Nouwen schreef. De afstand tussen elkaar overbruggen, maar dan met Jezus. Hij was het die de belangrijkste brug gemaakt heeft, aan het kruis, er is geen afstand meer tussen God en mensen, tussen God en jouw (relatie) problemen.

We zijn gemaakt in Zijn image, Hij wil je horen, het zorgt voor verbinding.